Renowned documentary filmmaker Albert Maysles' last film, Iris, is a portrait of 93-year-old style icon and self-described "geriatric starlet" Iris Apfel. RENEE MONTAGNE, HOST: Everyone gets

Tak jak dobry serial kryminalny moda też ma swoją „sprawę tygodnia”. Albo może raczej sezonu. Chwilę temu na tapecie były grubaski. O, przepraszam, „modelki plus size”. A to kusiły w kalendarzu Pirelli, a to zachęcały do wysiłku fizycznego w katalogu „Sports Ilustrated”. Żeby zamydlić czytelnikom, klientom i krytykom oczy i odwrócić uwagę od tego, że wszystkie pozostałe dziewczyny z magazynów wciąż zmieściłyby się w ubranka dla lalek. Równolegle modne były: androginia, transseksualizm, albinoski, ciemnoskóre i skośnookie. Wszystko to pod szczytnym sztandarem „united colors of fashion". Potem triumfalnie powróciły „superki”, ikony mody lat 90. Cindy, Claudia i Naomi dostały kilka okładek, a Amber, Carolyn i Eva chodziły po wybiegach Lanvin, Louis Vuitton i Versace. Ale wyciągnięte z lamusa odrobinę tylko przyblakłe gwiazdy nie chciały konkurować z nowymi szesnastoletnimi talentami i najnowszymi „instagirls”, czyli Carą, Joan i Kendall, które mają tylu followersów, ilu onegdaj poddanych Cesarstwo Rzymskie. DOJRZAŁOŚĆ DAJE WOLNOŚĆ Teraz sprzedają się staruszki. Kiedyś twarze 50+ pokazywano tylko w reklamach kremów przeciwzmarszczkowych, leków na serce i wycieczek w tropiki. Rewolucja zaczęła się od bloga Advanced Style (dzisiaj ma 300 tysięcy użytkowników miesięcznie) założonego w 2008 roku przez nowojorczyka Ariego Setha Cohena. Na jego zdjęciach oglądamy Debrę Rapoport, lat 70, owiniętą kolorowymi naszyjnikami z papieru toaletowego. Jest też Jennifer Dolan, wiek bliżej nieokreślony, która pozuje w czerwonych kozakach do połowy uda. A baronessa Sherry, która za chwilę skończy 94 lata, na co dzień nosi kapelusik z myśliwskim piórkiem. O nich i ich koleżankach Cohen, który stylu uczył się od własnej babci, nakręcił dokument. „Advanced Style” to pochwała bezkompromisowości, dojrzałości, wyobraźni. Większość z bohaterek Cohena dopiero po sześćdziesiątce zdobyła się na odwagę, żeby założyć kokardę na głowę, neonowe puchówki albo hiphopowe sneakersy. Wcześniej były spętane kompleksami i konwenansami. Dojrzałość dała im wolność. I pozbawiła lęku przed odstawaniem, ośmieszeniem, wyróżnieniem. To ekscentryczne ubrania sprawiły, że staruszki mogą wyrażać całe spektrum doświadczeń – od prowokacji po przyjemność. „Codziennie dostaję wiadomości od młodych dziewczyn, które przestały bać się starości i staruszek, które odkryły, że mogą mówić, co chcą i ubierać się, jak chcą”, mówił Ari Seth Cohen w prezentacji TED Talks. Jak to ostatnio bywa, trend przeniósł się z blogów do „oficjalnego” obiegu. Wiosnę reklamują kobiety w jesieni życia. Joan Didion, amerykańska pisarka i dziennikarka (w CV ma wpisane dwa lata pracy w „Vogue’u”) założyła czarny sweter, ciężki naszyjnik i ogromne okulary przeciwsłoneczne. I usiadła przed obiektywem Juergena Tellera do kampanii Céline. Nie wstydzi się ani jednej zmarszczki i ani jednego srebrzystosiwego włosa na głowie. Tak jak projektantka Phoebe Philo z paryskiego domu mody nie wstydzi się, że prestiż nowojorskiej intelektualistki pomaga sprzedawać jej ciuchy, określane przez krytyków jako „uduchowione”. Klientkami Céline z rzadka bywają dziewczyny poniżej trzydziestego roku życia. No, chyba że są to szalone blogerki, które zaanektowały kultową torebkę z logo marki, żeby udowodnić, że też kochają klasykę. Céline jest za drogie, zbyt klasyczne i za mało trendowe, by mogło się podobać studentkom. Noszą je więc prawniczki ze szklanych wieżowców, panie profesor, aktorki teatralne. Dla nich Joan Didion jest autorytetem większym niż Kim K. PRZYKŁADY POMNOŻONE W dniu premiery kampanii większość profili z modowego news feedu powtarzało zdjęcie z Didion. Na przemian z kadrem z kampanii Dolce & Gabbana z trzema sycylijskimi staruszkami, które wyglądają jak sfotografowane podczas codziennych ploteczek. Tyle że w charakterystycznych koronkach włoskich projektantów. Do Didion i włoskich babć dołączyła Joni Mitchell, znana także jako najsmutniejsza wokalistka wszech czasów (pamiętacie scenę z kultowego filmu „To właśnie miłość”, w której Emma Thompson mówi, że to właśnie Mitchell nauczyła ją czuć?) w ogromnym kapeluszu, jak z czasów jej hipisowskiej młodości. To kampania Saint Laurenta, którą dzieli z 86-letnią brytyjską modelką Daphne Selfe. Najstarsza w tym gronie jest jednak 93-letnia Iris Apfel, pozująca z dziewczynami, które mogłyby być jej prawnuczkami – 18-letnią Tavi Gevinson w kampanii Alexisa Bittara i 22-letnią Karlie Kloss u Kate Spade. Przykłady można mnożyć: 65-letnia Linda Rodin, była modelka i redaktorka amerykańskiego „Harper's Bazaar”, w kampanii The Row ma zaczesane do tyłu siwe włosy, a 70-letnia Catherine Deneuve w kampanii Louisa Vuittona sprzed roku wygląda jeszcze lepiej niż za czasów „Parasolek z Cherbourga”. Trend podchwyciły także popularne marki. Selfridges promuje się kampanią Bright Old Things, która pokazuje, jak fajnie żyje się (i ubiera!) na emeryturze. Bieliźniana marka JD Williams prowadzi kampanię „Over 50 Shades Of Grey” z okazji premiery „50 twarzy Greya”, bazując na dwuznaczności nazwiska bohatera melodramatu sado-maso i modnej siwizny. W branży kosmetycznej staruszki nie są kwiatkiem do modnego kożucha, tylko zwyczajnie pięknymi kobietami (poddanymi tylko nieznacznej obróbce w Photoshopie). 70-letnia Helen Mirren w reklamie L’Oreal udowadnia, że jest godna tytułu brytyjskiej „damy”, Charlotte Rampling w reklamie Nars superseksownie nosi garnitur, a Jessica Lange ze zdjęć Marc Jacobs Beauty mogłaby młodsze dziewczyny uczyć gracji. W Polsce prawie nikt się nie rwie, żeby na wybieg zaprosić Danutę Szaflarską. Może to ze strachu, może z zapóźnienia, a może dlatego, że nasze sławne staruszki nie chcą z (polską) modą mieć nic wspólnego. Na szczęście zagraniczne trendy śledzi uważnie duet Bohoboco, który do wiosennej kampanii zaprosił rudowłosą dwudziestolatkę Magdę Jasek i 80-letnią aktorkę Helenę Norowicz, która debiutowała pod koniec lat 50.; dzisiaj gra w serialu „Anna German”, a za chwilę zobaczymy ją w filmie „Ederly”. Z gładkimi włosami, lśniącą cerą i przenikliwym spojrzeniem Magda i Helena wyglądają jak babcia z wnuczką. Nietrudno stwierdzić, że działy marketingu wielkich koncernów wreszcie (choć trochę poniewczasie) zrozumiały, że ich klientkami są kobiety starsze od wiotkich nastolatek z wybiegów. I że wolą oglądać modelki zbliżone do siebie wiekiem. Ale zera na koncie to za mało. Teraz celem jest #breaktheinternet. Kim K. rozbiła sieć pupą. Cara niewyparzonym językiem. A staruszki siwizną. Nie ogłaszajmy jednak za szybko zwycięstwa prawdziwego piękna nad podrasowanymi Photoshopem ciałami. Za wszystkimi trendami stoją przecież korporacje, reklamodawcy i wydawcy, którzy chcą więcej i więcej sprzedać. REWOLUCJA? A sprzedaje teraz Instagram, na którym zdjęcia lajkuje 75 milionów osób dziennie, a używa 300 milionów miesięcznie. Nic dziwnego, że Kendall Jenner podpisała gigantyczny kontrakt z Estée Lauder. Siostra Kim ma 18 milionów followersów na Instagramie, a aż milion osób polubiło post o współpracy z urodowym gigantem. Ot, duch czasów. Władza nad dyktowaniem, a więc monetyzowaniem stylu życia, przechodzi do mediów społecznościowych, więc reklamy robi się właściwie do sieci, choć jeszcze wciąż kupuje się je w magazynach. Reklama może być gołą pupą, śmieszną staruszką, seksowną grubaską. Ważne, żeby się klikała. Kampanię prowadzi się wszędzie i, co ważne, na Instagramie i Facebooku właściwie za darmo. Już niedługo wystarczy, że klikniemy w kampanię, by kupić torebkę z nowej kolekcji. Czy oznacza to ostateczną śmierć prasy drukowanej, która wpada w zastawioną przez media społecznościowe pułapkę? Gdy dziennikarze w poszukiwaniu tematów skrolują Facebooka, a w poszukiwaniu zdjęć – Instagrama, gdy zamiast zatrudniać dziennikarzy redakcje zamawiają teksty u blogerów, którzy jednocześnie są gwiazdami rubryk towarzyskich, prasa drukowana strzela sobie w kolano. Chyba że już za chwilę redaktorzy też pokażą pupę albo siwiznę. A gdy przestaną sprzedawać się celebrytki i staruszki może przyjdzie czas na niemowlęta, kotki albo pieski. W końcu Choupette Lagerfeld już „prowadzi” Opla Corsę w nowej kampanii. I wtedy wszystko zacznie się od nowa. Jedno jest pewne: sukces przestał być domeną młodości, a świat mody musiał się do tej tendencji dostosować. Wielkie domy mody są zdominowane przez, eufemistycznie mówiąc, średnie pokolenie, a 30-latkowie są wciąż uważani za „młodych” projektantów. Nawet jeśli kanon piękna zakłada gładką twarz, prawdziwa władza w modzie zawsze ma siwe włosy. Trafnie podsumowała to Elisa Rodríguez-Vila, artystka z Miami, która postanowiła prawdziwe superbohaterki „wkleić” w kampanie reklamowe. I tak w jej projektach Ruth Bader Ginsbur, sędzia amerykańskiego Sądu Najwyższego, „reklamuje” Chanel, a legendarna feministka Gloria Steinem – Chloé. „Każda zmarszczka świadczy o tym, co przeżyły, a bystre spojrzenie o tym, że nie są tylko wieszakami”, pisze w eseju towarzyszącym projektowi artystka. Wszystko się zgadza. Przecież nawet na pokazie Chanel modelki na sztandarach niosły rewolucyjne hasła. Już nie o paleniu staników, ale o miłości do siebie i tego, co się robi. Lubisz drogie torebki i cię na nie stać? Nie czuj się winna, idź do sklepu. Nie musisz przecież wyglądać jak Gisele, żeby nosić chanelkę. SIŁA CHARAKTERU Ale nie zapominajmy o jednym. Joan i Joni nie są przypadkowymi staruszkami – babciami z domu opieki, marudzącymi emerytkami albo schorowanymi wdowami. To wielkie indywidualności, które całe życie kreowały trendy. Każda ich zmarszczka mówi o doświadczeniach, piosenkach, tekstach. Bo przecież nawet staruszki z plakatów muszą być cool i nosić ciuchy, które są cool. Nie przyjmujmy więc zbyt łatwowiernie zapewnień o rewolucji w modzie. Wielkie koncerny wiedzą, że tak jak chwilę temu wartością dodaną były dodatkowe kilogramy, tak teraz dodatkowe lata w metryce. Niezależnie od tego, czy do konsumpcji zachęcają instagirls, supermodelki czy staruszki, efekt jest taki sam. Gdy Kanye West i Rihanna nagrali piosenkę „Four Five Seconds” z Paulem McCartneyem, na Facebooku fani cieszyli się, że ich idole odkrywają „utalentowanego debiutanta” (tak, naprawdę mieli na myśli legendarnego Beatlesa). Teraz blogerki modowe odkrywają Joan i Joni dzięki francuskiej modzie. Może to dobrze. A może świat stanął na głowie. Artykuł pochodzi z Fashion Magazine

We know about it. Iris Apfel has a height of 1.69 m. She is approximately 55 kg in weight. The Weight can be changed regularly, here we have added the latest value. Iris Apfel Marital Status and boyfriend. Do you have any interest about Iris Apfel’s marital life? If you want to know about personal life this section is for you. Są babciami i ikonami stylu. Oto najmodniejsze wiekowe Instagramowiczki - Tziporah Salamon, Ernestine “Erni” Stollberg, Iris Apfel i Linda Rodin, które udowadniają, że nigdy nie jest za późno na modę. Choć już dawno mają za sobą pierwszą młodość, są niekwestionowanymi ikonami stylu, a ich zdjęcia na portalach społecznościowych inspirują tysiące młodych dziewcząt i kobiet. Najstarsza modelka Ukrainy ma 70 lat. Wnuk wysłał zdjęcia na casting Iris Apfel Są babciami i ikonami stylu. Oto najmodniejsze wiekowe Instagramowiczki - Tziporah Salamon, Ernestine “Erni” Stollberg, Iris Apfel i Linda Rodin, które udowadniają, że nigdy nie jest za późno na modę. Choć już dawno mają za sobą pierwszą młodość, są niekwestionowanymi ikonami stylu, a ich zdjęcia na portalach społecznościowych inspirują tysiące młodych dziewcząt i kobiet. Najstarsza modelka Ukrainy ma 70 lat. Wnuk wysłał zdjęcia na castingfot. Instagram/tziporahsalamon Tziporah Salamon Są babciami i ikonami stylu. Oto najmodniejsze wiekowe Instagramowiczki - Tziporah Salamon, Ernestine “Erni” Stollberg, Iris Apfel i Linda Rodin, które udowadniają, że nigdy nie jest za późno na modę. Choć już dawno mają za sobą pierwszą młodość, są niekwestionowanymi ikonami stylu, a ich zdjęcia na portalach społecznościowych inspirują tysiące młodych dziewcząt i kobiet. Najstarsza modelka Ukrainy ma 70 lat. Wnuk wysłał zdjęcia na castingfot. Instagram/park_wien Ernestine “Erni” Stollberg Są babciami i ikonami stylu. Oto najmodniejsze wiekowe Instagramowiczki - Tziporah Salamon, Ernestine “Erni” Stollberg, Iris Apfel i Linda Rodin, które udowadniają, że nigdy nie jest za późno na modę. Choć już dawno mają za sobą pierwszą młodość, są niekwestionowanymi ikonami stylu, a ich zdjęcia na portalach społecznościowych inspirują tysiące młodych dziewcząt i kobiet. Najstarsza modelka Ukrainy ma 70 lat. Wnuk wysłał zdjęcia na castingNastępne zdjęcia Iris Apfel is living proof that it’s never too late to follow your dreams. Today, at age 100, she’s launching a fashion collection with retail giant H&M. Yet until she was 84, she’d never Bo wiek to tylko liczba! Cytaty o młodości i starości Każdy etap w życiu ma swój smak. Każdy wiek rządzi się swoimi prawami. Młodość daje ogromne możliwości. To często czas beztroski, popełniania błędów, nauki i dużej aktywności. Wraz z wiekiem przychodzi doświadczenie, zmieniają się nasze priorytety. To, że się starzejemy nie oznacza jednak, że mamy przestać korzystać z życia. Bez względu na wiek wciąż wiele dobrego może się zdarzyć. Nadal możemy być aktywni, doświadczać nowych rzeczy, realizować nasze plany. Wiek nie może być wymówką. Świat jest pełen przykładów osób dożywających stu i więcej lat, które mimo wieku żyją na całego. Bo, wiek to tylko liczba. Oprócz wieku biologicznego jest też wiek psychiczny. Niektórzy mogą mieć wiele lat za sobą, a nadal czują się młodzi. Są też tacy, którzy mimo młodego wieku zachowują się jakby mieli duszę sędziwego starca, który wkrótce odejdzie z tego świata. Czy jesteś młody czy stary, uśmiechaj się, zachowaj otwartość umysłu, miej nieustanną ciekawość świata i ludzi. Dbaj o siebie i swoje zdrowie. Pozostań w ruchu. Pielęgnuj wartościowe relacje. Żyj długo i szczęśliwie, niech zawsze towarzyszy Ci apetyt na życie! Oto cytaty o młodości i starości, niech będą dla Ciebie źródłem refleksji i inspiracją. Zaczynamy! Ale ja nie uważam, że długie życie jest wartością, o którą trzeba zabiegać. Ważne, żeby to życie było dobre, satysfakcjonujące, przeżyte po naszemu. – Dawid Hemke Archeolog to wymarzony mąż, im żona starsza tym bardziej się nią interesuje. – Agatha Christie Bardziej niebezpieczna jest iskra na starość niż pożar w młodości. – Dimitrios Kamburoglu Boimy się późnego wieku, jakbyśmy mieli pewność, że go osiągniemy. – George Sand Bóg ustanowił dla każdego wieku właściwe powinności i podzielił nasze życie na odpowiednie okresy; młodemu przystoi radość, starcowi – zasępione czoło. – Seneka Młodszy Brak doświadczenia pozwala młodości na dokonanie tego, co starość uważa za niemożliwe. – Jean Duché Całe życie żyliśmy jakby na walizkach. Tysiące przejść, niepewności, załamań. Ciągła prowizorka, tymczasowość, byle do jutra. A kiedyś zacznie się prawdziwe życie. No i masz. Przychodzi starość i gdzie to prawdziwe życie? – Tadeusz Konwicki Chełpimy się często w podeszłym wieku młodzieńczą wrażliwością, której nie posiadaliśmy nigdy. – Georg Christoph Lichtenberg Chodzi o to, aby umrzeć młodo, najpóźniej jak się da. – Tao Porchon-Lynch Ci, którzy głęboko kochają, nigdy nie zestarzeją; mogą umrzeć ze starości, ale umierają jak młodzi. – Dorothy Canfield Fisher Co mam zrobić, gdy się zestarzeję i moje odbicie w lustrze już nie będzie zachwycać? To samo co robiła moja mama. Nie będę patrzeć w lustro — będę patrzeć na swoje dzieci. – Monica Bellucci Cóż jest bardziej beznadziejne niż doświadczenie, starość i wyłysiała inteligencja. – Erich Maria Remarque Czas upływa, a my starzejemy się niepostrzeżenie. – Owidiusz Człowiek jest tylko raz młody. Później musi już szukać sobie innej wymówki. – Ernest Hemingway Człowiek na starość dziecinnieje. – Sofokles Człowiek na starość przypomina emerytowanego aktora, który siedzi na widowni i smętnie spogląda, jak jego ulubione role gra kto inny. – Magdalena Samozwaniec Człowiek nie mądrzeje na starość, ale staje się ostrożny. – Ernest Hemingway Człowiek starzeje się bardziej i gorzej na portretach niż w rzeczywistości. – Gabriel García Márquez Czy jest coś bardziej przyjemnego niż starość otoczona młodością, która chce się czegoś nauczyć? – Cyceron Czym jest dla mnie starość? Widzę ją, jak obserwuję ludzi, którzy chodzą o lasce, i kiedy słyszę, że są obłożnie chorzy. Ale myślę, że starość u ludzi jest mentalna. Rozmawiałem z o wiele młodszymi ode mnie, którzy mówili jak staruszkowie. Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci. – Adam Mickiewicz Daj młodemu człowiekowi mapę nieba, a odda ci ją jutro… poprawioną. – Fiodor Dostojewski Dobra rada to coś, co człowiek daje, gdy jest już za stary, by dawać zły przykład. – François de La Rochefoucauld Dziwnie jest urządzony ten świat. Nawet nie zdążyłem się obejrzeć, już nazywają mnie starym, a przecież w środku jestem jak te guguły. – Wioletta Grzegorzewska Dzieciństwo to miejsce, gdzie mieszka się przez całe życie” – Rosa Montero Gdy człowiek się starzeje, choćby los rzucał nim po całym świecie, musi mieć gdzieś miejsce, które jest dla niego prawdziwym domem, bo nawet wędrowny ptak ma jedno miejsce, do którego zdąża. – Hans Christian Andersen Gdy się zestarzeję, nie chcę wyglądać młodo, tylko szczęśliwie! Im bardziej człowiek się starzeje, tym większym smakiem musi się wykazać, żeby docenić życie. – Éric-Emmanuel Schmitt Im bardziej dojrzewamy, tym bardziej mądrzejemy i stopniowo zaczynamy rozumieć, że zegarek, który kosztuje 30$ i zegarek, który kosztuje 300$, pokazuje ten sam czas. – Steeve Jobs Jedna rzecz znakomicie zastępuje doświadczenie: młodość. – Maurice Chevalier Jest fontanna młodości: to twój umysł, twoje talenty, kreatywność, którą wnosisz do swojego życia i życie ludzi, których kochasz. Kiedy nauczysz się korzystać z tego źródła, naprawdę pokonasz wiek. – Sophia Loren Jestem stara, zostało mi pewnie mało czasu, nie marnuję go więc na bzdury. Robię tylko to, co mnie interesuje. I wam, młodszym, radzę to samo. -Iris Apfel Jesteś młody, dopóki wierzysz w życie. – Michael Benedum Jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy. Jeszcze się spełnią nasze piękne dni, marzenia plany. Tylko nie ulegajmy przedwczesnym niepokojom. Bądźmy jak stare wróble, które stracha się nie boją. – Wojciech Młynarski Jeżeli jesteś po 50-tce i mówią Ci, że twój pociąg już odjechał… miej to gdzieś! Są jeszcze jachty i samoloty! Jeżeli zadajesz sobie pytanie, czy nie jesteś na coś za stara, to pamiętaj — już nigdy nie będziesz młodsza. Każda minuta życia nosi w sobie własną rangę cudu i oblicze młodości wiekuistej. – Albert Camus Każde pokolenie ma prawo do protestu i krzyku, do wyrażania swoich frustracji co do swojej interpretacji świata. – Krystyna Janda Każdy człowiek umiera, nie każdy naprawdę żyje. – William Wallace Każdy ma swoją wyspę św. Heleny, a jest nią starość. – Eliza Orzeszkowa Każdy pragnie żyć długo, ale nikt nie chciałby starości. – Jonathan Swift Kiedy kobieta się starzeje? Kiedy nie jest kochana. – Nina Andrycz Kiedy powaga się starzeje, przekształca się w tępotę. – Oscar Wilde Kiedy przychodzi starość, zwyczaje stają się tyranią. – Gustaw Flaubert Kiedy się patrzy na te dorastające dzieci, człowiek czuje, jak się starzeje. – Henryk Ibsen Kobieta z wiekiem staje się ładniejsza. Jej zmarszczki mówią, ile śmiała się w życiu, jej oczy — ile łez przelała, a siwe włosy — ile mądrości nabyła. Kobieta im jest starsza, tym więcej czuje, bardziej rozumie i mniej mówi. – Maciej Wiszniewski Kochać to zgadzać się na to, by starzeć się z drugim człowiekiem. – Albert Camus Komu przystoi miano starca? Temu, kto osiągnął mądrość. – Talmud Koniec końców to nie o liczbę lat chodzi w życiu, tylko o ilość życia w tych latach. – Abraham Lincoln Kto nie był buntownikiem za młodu, ten będzie świnią na starość. – Józef Piłsudski Kto się starzeje, zachowując młode serce, ten wie, jak należy przyjmować ze spokojem te liczne małe i większe uciążliwości podeszłego wieku. Taki człowiek zna sens życia i sens umierania. Wie, jak „krótkie” i jak „małe” jest wszystko na tej ziemi, bo żyje nadzieją na życie wieczne. – Phil Bosmans Lepiej zniszczyć własną młodość niż nic z nią nie zrobić. – Georges Courteline Ludzie myślą, że moje życie było trudne, ale myślę, że była to wspaniała podróż. Im jesteś starsza, tym bardziej zdajesz sobie sprawę, że mniej ważne jest to, co się wydarzyło, lecz to jak sobie z tym poradziłaś. – Tina Turner Ludzie nie dlatego przestają się bawić, że się starzeją, ale starzeją się, bo przestają się bawić. – Mark Twain Ludzie w nieszczęściu szybciej się starzeją. – Homer Ludzie z wiekiem nie stają się lepsi, stają się tylko sprytniejsi. Kiedy jesteś starszy i mądrzejszy, to wcale nie przestajesz obrywać skrzydełek muchom, po prostu potrafisz wymyślić lepsze powody, żeby to usprawiedliwić. – Stephen King Ludzie życzą sobie stu lat, za wszelką cenę chcą dożyć późnej starości. Ludzie, którzy nie potrafią się starzeć to ci sami, którzy nie umieli być młodzi. – Marc Chagall Ludzie, którzy przyjmują swoją starość, nie robiąc z niej problemu, są młodsi od tych, którzy chcą za wszelką cenę zachować swoją młodość. – Antoni Kępiński Mało kto umie być starym. – François de La Rochefoucauld Miłość jest owocem, który dojrzewa w każdym czasie i jest w zasięgu każdej dłoni. – Matka Teresa Młoda generacja ma także dziś respekt dla starości: dla starego wina, starej whisky i starych mebli. – Truman Capote Młodości zarzuca się często, że wierzy, iż świat zaczyna się dopiero od niej; ale starość wierzy jeszcze częściej, iż świat kończy się razem z nią. – Christian Friedrich Hebbel Młodość byłaby doskonała, gdyby przydarzała się pod koniec życia… – Herbert Henry Asquith Młodość jak siano więdnie. – Mikołaj Rej Młodość jest ciężka i gorzka, jest niezgodą na świat i niezgodą na siebie, jest od początku zmaganiem z czułością i cierpieniem. – Zofia Nałkowska Młodość jest nam dana po to, żeby czynić głupstwa, a wiek dojrzały, aby ich żałować. – Ernest Hemingway Młodość jest piękna nie dlatego, że pozwala robić głupstwa, ale dlatego, że daje czas, aby je naprawić. – Tristan Bernard Młodość jest potwornie ciężkim przypadkiem i chyba nie ma nikogo, kto by z tego wyszedł bez powikłań. – Agnieszka Osiecka Młodość jest sumieniem życia. – Maksym Gorki Młodość już taka jest, sama ustala granice wytrzymałości, nie pytając, czy ciało to zniesie. A ciało zawsze znosi. – Paulo Coelho Młodość ma w sobie zapasy siły, którymi wiele przemóc może, gdy zechce. – Józef Ignacy Kraszewski Młodość mija jak sen. – Teokryt Młodość nie jest etapem życia, lecz stanem ducha… – Liv Ullman Młodość nie jest stanem, jest wartością, dodaną do wszystkiego innego. A starość jest odjęciem tej wartości od wszystkiego. – Zofia Nałkowska Młodość nie wierzy doświadczeniu starych. – Tadeusz Dołęga-Mostowicz Młodość sądzi, starość rozgrzesza. – Sylva Carmen Młodość się chełpi, że wszystko otrzyma, starość jest nieubłagana. – Jean de La Fontaine Młodość to kapryśna kochanka. Zaczynamy ją rozumieć i doceniać dopiero wtedy, gdy odchodzi z innym, by nigdy nie wrócić. – Carlos Ruiz Zafón Młody zwykle często i ciężko błądzi, ale też jest zdolny do wielkich czynów i poświęceń. – Ignacy Krasicki Młodzi ludzie chcieliby być wierni, a nie są. Starzy chcieliby być niewierni, a nie mogą. – Oscar Wilde Młodzi są coś warci jedynie wówczas, gdy napotkają sprzeciw, a zwłaszcza gdy są prześladowani. – Emil Cioran Młodzi zawsze mają najwięcej trudności z zaakceptowaniem faktu, że oni także są śmiertelni. – Stephen King Młodym potrzebna jest przestrzeń, starym czas.” – Paul Morand Mówi się o egoizmie i despotyzmie starców, ale z drugiej strony rzadko miłość bywa tak bezinteresowna i uległa, jak właśnie u nich. – Antoni Kępiński Myślałam, że zawsze będziemy młodzi, że świat poczeka. Nic nie poczekało. Nie odkładajcie na później piosenek, egzaminów, dentysty, a przede wszystkim nie odkładajcie na później miłości. – Agnieszka Osiecka Na starość jesteśmy bardziej czuli na pochlebstwa niż w młodości. – Marie von Ebner-Eschenbach Na starość mózg więdnie i nie jest w stanie przyjmować nowych prawd. – Bolesław Prus Naprawdę starym jest się wówczas, kiedy się to powie o sobie w towarzystwie, a nikt się nie śmieje i nie zaprzecza. – Magdalena Samozwaniec Nic bardziej nie postarza człowieka niż brak radości życia. – Michelle Pfeiffer Nic intensywnością nie dorówna nienawiści starca. Uraza nie słabnie z wiekiem, przeciwnie, nasila się. – Emil Cioran Nic szybciej nie postarza człowieka niż częste myślenie o tym, że się Georg Christoph Lichtenberg Nic tak nie postarza kobiety, jak desperackie próby wyglądania młodo. – Coco Chanel Nie ma nic smutniejszego niż spustoszenia, jakie czyni starość. – Agatha Christie Nie ma starzenia się, jest dojrzewanie i nabywanie wiedzy. Ja nazywam to pięknem. – Celine Dion Nie przy starości smak życia ani przy młodości rada. – Talmud Nie starzeje się ten, kto nie ma na to czasu. – Benjamin Franklin Nie ubolewaj nad tym, że się starzejesz. To przywilej, który nie jest dany wszystkim. Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: „Dobra, to jesteśmy w kontakcie”. Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty. – Robert Więckiewicz Niektórzy ludzie nie mieli młodości. Byli na to za mało odważni… – Kazimierz Chyła Niektórzy ludzie tylko dlatego się nie starzeją, bo nigdy nie byli młodzi. – William Somerset Maugham Nienawidzę młodych, wszystkich tych, którzy przypominają mi moje dawne uniesienia. – Emil Cioran Nigdy nie zestarzeje się serce, które kocha. – Sokrates Nikt nie jest tak stary, aby nie wierzył, że może żyć jeszcze parę lat dłużej. – Cyceron Oddałam swoją urodę i młodość mężczyznom. Dam mądrość i doświadczenie zwierzętom. – Brigitte Bardot Ozdobą młodzieńców jest ich siła, urokiem starców – siwizna. – Salomon Pesymizm jest przywilejem młodych. W starszym wieku nie ma się na to czasu. – Winston Churchill Pieniędzy można nie mieć w młodości, ale nie na starość. – Tennessee Williams Pierwszym objawem starzenia się jest miłość do życia. – Magdalena Samozwaniec Po czterdziestce zaczyna się starość młodych, a po pięćdziesiątce młodość starych. – Wiktor Hugo Podobnie jak jesień może być najpiękniejszą porą roku, tak i starość może być najpiękniejszym okresem życia. Bywają jednak jesienie słotne i bezowocne, i starość też jałowa, bolesna, a nawet tragiczna być może. – Antoni Kępiński Powiadają, że starość nie chroni przed miłością, ale miłość chroni przed starością. – Roma Ligocka Prawdziwa młodość to przymiot, który zdobywa się z wiekiem. – Jean Cocteau Rady starców są jak słońca zimowe, oświecają nie grzejąc. – Vauvenargues Rzadko się trafia być szczęśliwym na starość. – Seneka Młodszy Serce nigdy się nie starzeje, ma tylko coraz więcej blizn. – Johann Wolfgang Goethe Skoro jesteś stary i szanowany, powinieneś być mądry. – William Szekspir Starości nie czujesz – czują ją inni. – Stefan Kisielewski Starość dopada cię wtedy, gdy większość ludzi w twoim notatniku z adresami to lekarze. – Harrison Ford Starość jest jak niedzielne popołudnie. Ani środek dnia, ani wieczór. Obiad już zjedzony, czasu zostało tak niewiele, że nie ma sensu niczego zaczynać, nie ma na co czekać. Spać za wcześnie, a za późno na cokolwiek innego. – Jarosław Grzędowicz Starość jest jak wszystko inne. Aby odnieść sukces, musisz wcześnie zacząć. – Fred Astaire Starość jest okresem, gdy kończą się obowiązki, gdy kończą się rozterki miłosne i światopoglądowe, gdy kończy się walka i można w spokoju konsumować przyzwoicie przebyte życie. I można tak jak za młodu cieszyć się wiosną, słońcem, zapachem kwitnącego bzu i muzyką, i widokiem tych, których się kocha. – Nadzieja Drucka Starość jest pewną formą zła i dźwigamy nie tyle brzemię lat, ile naszych czynów. – François Mauriac Starość jest piękną koroną, którą można znaleźć tylko na drodze wstrzemięźliwości i mądrości. – Johann Gottfried Herder Starość ma te same apetyty co młodość, tylko nie te same zęby. – Magdalena Samozwaniec Starość może stać się znośna dzięki przyjemności, z jaką obserwujemy odchodzenie po kolei tych, którzy zapewne w nas wierzyli, a których nie będziemy już mogli rozczarować. – Emil Cioran Starość nie chroni nas przed miłością, ale miłość chroni nas przed starością. – Coco Chanel Starość nie chroni przed miłością. Ale miłość czasem potrafi nas ochronić przed starością. – Jeanne Moreau Starość nie jest niczym innym, jak tylko powtórzeniem wieku dziecięcego. – Arystoteles Starość nie jest wielkim nieszczęściem, jeśli się weźmie pod uwagę tę drugą ewentualność. – Ernest Hemingway Starość posiada te same apetyty, co młodość, tylko nie te same zęby. – Magdalena Samozwaniec Starość przysparza więcej zmarszczek duchowi niż twarzy. – Michel de Montaigne Starość spogląda na świat przez pryzmat rozsądku, a nie uczucia. – Mikołaj Gogol Starość to jesień życia; powinien to być okres owocowania, ale człowiek rzadko ma uczucie, że jego życie było owocne. – Antoni Kępiński Starość to już nie życie prawdziwe, to zachód słońca skrzepły i zimny; szanujmy ją, ale zbyt jej nie wynośmy. – Józef Ignacy Kraszewski Starość to obrzydliwy deser podany po doskonałym posiłku. – Stephen King Starość w pewien sposób unieważnia noc i dzień. Pory wysiłku i odpoczynku następują po sobie w szybszym rytmie. Może to życie po prostu się spieszy. – Andrzej Stasiuk Starość we wszystko wierzy. Wiek średni we wszystko wątpi. Młodość wszystko wie. – Oscar Wilde Starość zaczyna się wtedy, kiedy miejsce marzeń zajmują wspomnienia. – Ryszard Podlewski Starość zamiast jutra posiada wczoraj. – Alfred Aleksander Konar Starość zamienia nadzieję w urazę. To, co młodym wydaje się godne ambicji, w starych budzi świadomość niemocy i pożądliwość. – R. Scott Bakker Starzejąc się, człowiek uczy się zamieniać swe trwogi na szyderstwa. – Emil Cioran Starzejący się ludzie są jak muzeum: nieważna jest fasada, ważna jest zawartość. – Jeanne Moreau Starzeje się przede wszystkim nowość. – Jan Cybis Starzy jesteśmy tylko wtedy, kiedy większość ludzi wolałaby, żebyśmy już nie żyli. – William Wharton Starzy ludzie są niezwykle niebezpieczni. Przyszłość jest im obojętna. – George Bernard Shaw Strzeżmy się złośliwej starości, która nie umie uśmiechać się do młodego wieku. – Joseph Joubert Szkoda, że nikt nie chce słuchać opowieści starców. To jakby nie jeść jabłek, bo zdarzają się robaczywe. – Julia Hartwig Świat niepotrzebnie się starzeje, bo nie wyciąga wniosków z upływu czasu i nie staje się przez to mądrzejszy. – Aleksander Dumas Tajemnica zachowania młodości na tym polega, że nie należy nigdy doznawać uczuć, z którymi nie jest nam do twarzy. – Oscar Wilde Ten jest stary, kto nie może się już śmiać i tańczyć. – Selma Lagerlöf Ten, kto ma spokojne i pogodne usposobienie, łatwiej przyjmuje starość. – Platon To nie to, że z wiekiem stajemy się dziećmi. Wiek po prostu pokazuje, jakimi dziećmi pozostaliśmy. – Johann Wolfgang Goethe To nieszczęście, że tak mały odstęp dzieli czas, gdy jesteśmy zbyt młodzi, od czasu, gdy jesteśmy zbyt starzy. – Phil Bosmans Tragedią starości nie jest to, że człowiek się starzeje, lecz to, że pozostaje młodym. – Oscar Wilde Troski to połowa drogi do starości. – Ali Ibn Abi Talib Tylko młodzi ludzie są ciekawi. Człowiek naprawdę poznaje świat do któregoś tam wczesnego roku. Dalsza zabawa to powtarzanie cudzych doświadczeń. – Marek Hłasko Uważam, że starsi ludzie, którzy mają niewiele do stracenia, powinni częściej ujmować się za młodymi, którzy mają znacznie mniejszą swobodę działania. – Albert Einstein W chwili, w której umiera w nas dziecko, zaczyna się starość. – François Mauriac W emeryturze nie ma nic złego, pod warunkiem, że nie dopuścimy, aby nam przeszkadzała w pracy. – Benjamin Franklin W miarę jak się starzejemy, odkrywamy, że najrzadsza jest odwaga myślenia. – Anatole France W miarę, jak się starzejemy, stajemy się głupsi, ale i mądrzejsi. – François de La Rochefoucauld W młodości studiuje się dorosłych, aby osiągnąć mądrość. Na starość studiuje się dzieci, aby znaleźć szczęście. – Peter Rosegger W młodości uczymy się, na starość rozumiemy. – Marie von Ebner-Eschenbach W młodzieńczej twarzy lubię to właśnie, że zagraża jej starość, a w uśmiechu – że jedno słowo może go przemienić w łzy. – Antoine de Saint-Exupéry W tym, co robię, staram się zachować naturalność. Uważam np., że nie ma sensu ukrywać na siłę wieku. Wszelkie próby odmładzania się podkreślają tylko, że się jest starym. Myślę, że trzeba się normalnie, spokojnie starzeć. Każdy wiek ma też swoje radości, nie tylko zmartwienia. – Danuta Szaflarska Wielka dusza powinna mieć w sobie nieprzebrane źródło młodości, która ją utrzymuje zawsze młodą i świeżą, pomimo że zewnętrzna powłoka starzeje się. – Malwida von Meysenbug Wierzę w bunt jako najwyższą wartość młodości. Wierzę w bunt jako najwyższą formę nienawiści do terroru, ucisku i niesprawiedliwości i wierzę również w to, że nie ma buntu bez celu, chociaż w interesie świata, który kocha swych buntowników, leży to, aby ich zabić. – Marek Hłasko Większość ludzi używa pierwszej połowy życia w taki sposób, że czyni nieszczęśliwą drugą jego część. – Jean de La Bruyère Wspinać się tak mozolnie na tę górę, żeby dowiedzieć się, że ta góra nazywa się starość. Oczekiwać wspaniałego widoku ze szczytu, a ten widok to śmierć. Lęk młodości przed starością to lęk przed szczytem. – Anna Kamieńska Wszelkie próby odmładzania tylko podkreślają, że jest się starym. Myślę, że trzeba normalnie, spokojnie się starzeć. Każdy wiek ma też swoje radości, nie tylko zmartwienia. – Danuta Szaflarska Wszystkiego się w życiu spodziewałam, ale tego, że będę stara, to nigdy. – Zofia Nałkowska Wszystko, co młodzi mogą zrobić dla starych, to ich oburzać i utrzymywać w pogotowiu. – George Bernard Shaw Wybrańcy bogów umierają młodo. – Titus Maccius Plautus (Plaut) Wiek to nie powód, by się zestarzeć – Grace Slattery Życie jest jak piłka nożna – druga połowa meczu jest zawsze ciekawsza. Z godnością oczekuj starości. – Sokrates Za młodu drży nam serce, a na starość nogi. – Seneka Młodszy Zasadnicza różnica między dzieciństwem a starością polega na tym, że nasze dzieciństwo pamiętają rodzice, a starość – nasze dzieci. – Marek Niedźwiecki Że wszystko mija, wiadomo już w młodości, lecz jak szybko wszystko mija, doświadcza się dopiero na starość. – Marie von Ebner-Eschenbach Życie człowieka od pewnego wieku składa się z własnych trosk i własnych przyjemności, na starość zaś – z własnych trosk i cudzych przyjemności. – Magdalena Samozwaniec Będę żył, aż do śmierci. Nie popuszczę! – Stanisław Kowalski Zawsze mamy osiemnaście lat i czekamy, aż zacznie się życie”. – Harlan Coben Wiesz co jest największą tragedią tego świata? Ludzie, którzy nigdy nie odkryli, co naprawdę chcą robić i do czego mają zdolności. Synowie, którzy zostają kowalami, bo ich ojcowie byli kowalami. Ludzie, którzy mogliby fantastycznie grać na flecie, ale starzeją się i umierają, nie widząc żadnego instrumentu muzycznego, więc zostają oraczami. Ludzie obdarzeni talentem, którego nigdy nie poznają. A może nawet nie rodzą się w czasie, w którym mogliby go odkryć. – Terry Pratchett Sprawdź: Czy sukces w późnym wieku jest możliwy? A jaki jest Twój ulubiony cytat? Napisz w komentarzu. Get to Know the Vibrant Fashion Icon Who Turns 101 Today. Learn a bit more about Iris Apfel, the model, businesswoman, and exquisite dresser, on her 101st birthday. 08.29.2022 by Sophie Lee. @iris.apfel. Youth is a central source of admiration and fawning in our society.
Czy starość może coś jeszcze przynieść oprócz udaru, bolącego kręgosłupa i stosu tabletek piętrzących się obok stoliczka nocnego? Czy starość może przynieść coś jeszcze oprócz kolejnej wizyty u lekarza, do którego ustawiła się długa kolejka ludzi w zbliżonym do siebie wieku? Temat starości jest skrzętnie pomijany. W rozmowach młodych ludzi czy w bestsellerach na szczytach list. W tak wyzwolonym świecie, starość to temat tabu. Który nastolatek chce myśleć o tym, że jego dziadkowie mogą jeszcze uprawiać seks? Mama opowiadała mi kiedyś o cyklu programów, w którym to przedstawiono różne, często intymne sprawy związane ze starością i zestawiono je ze spojrzeniem młodych ludzi. Wynik był okrutny, ale i otwierał oczy na to, jak uciekamy od starości i jak ją postrzegamy. Wyobraźcie sobie jednak staruszkę, która choć odniosła sukces zawodowy, nie była rozpoznawalna na ulicy*. Nie była celebrytką, choć współpracowała z największymi. Miała własną firmę tkanych materiałów. Dekorowała wnętrza. Także w Białym Domu. Dla dziewięciu kolejnych prezydentów. Przede wszystkim jednak kolekcjonowała ubrania, nie wspominając już o niezliczonej ilości dodatków i biżuterii. I nagle, gdy licznik zaczął wybijać 80 lat, stało się coś niesamowitego. Pojawiła się na okładce jednego z amerykańskich czasopism. Iris Apfel, już jako staruszka, stała się ikoną mody. Zaczęła być się wszędzie, nawet na papierowych torbach, tak jak i wszędzie wykorzystuje się jej wiedzę, doświadczenie i unikalne poczucie stylu. Iris Apfel, pomimo upływającego wieku, udowodniła, że starość może być równie szalona jak młodość. I na nic tu nie zda się metryka, w którą chcieliby wcisnąć ją młodzi. Jej szalone zestawienia, nie tylko ubrań, ale i biżuterii, pokazują, że zwracać uwagę można i trzeba, nie tylko przez odkrywanie kolejnych części ciała. I nawet ona, staruszka, nie musi mieścić się w przyjęty kanon tj. długą szarą spódnicę i sweterek, a na głowie moherowy beret. Jej znakiem rozpoznawczym, oprócz oryginalnych, barwnych ubrań, są ogromne okulary w czarnych oprawkach i mocne czerwone usta. Ubrań ma setki. Może tysiące. W domu garderoba mieści się na dwóch piętrach. A przecież ma jeszcze mieszkania, w których gromadzi kolejne stroje. I choć stać ją na drogie, markowe ubrania, to nie w nich odnajduje radość. Uwielbia buszować po straganach, niewielkich „osiedlowych” sklepach, lokalnych ryneczkach. A to, co później robi, z tych pozornie kiczowatych dodatków… To klasa sama w sobie. Jest i druga strona medalu takiego życia. Choć w dokumencie nakręconym przez Alberta Mayslesa nikt nie mówi o tym głośno, jej dom, jej mieszkanie, przypomina rupieciarnię. Gromadzi rzeczy, otacza się wszelkimi pamiątkami. Trochę jak u zbieraczy, którzy nie potrafią wyrzucać nawet zepsutych przedmiotów. Wszystko ma swoją historię, nawet zabawki wystrugane przez nastolatka. Radość w jesieni życia To jednak niewielki problem, gdy zastanowimy się nad tym, jaką postacią jest Iris. Pomimo swych 95 lat, nadal jest aktywna. Nadal projektuje, nadal stylizuje. Prowadzi warsztaty dla studentów, odwiedza pokazy. Najważniejsze jednak, że nawet na chwilę nie straciła własnego stylu. Nie boi się zestawiać kolorowych, wzorzystych tkanin, a jednocześnie nie wygląda jak wieszak na straganie, na którym wszystko upchane jest przypadkowo. Nie wygląda kiczowato. Nie straszy. I oczywiście jest naturalna. Bez botoksu. Ze zmarszczkami wokół oczu, ust, na szyi. Sam dokument o Iris to może nie najlepszy tytuł, jaki można obejrzeć w tej kategorii, ale jedyny pozwalający poznać niezwykle oryginalną postać w świecie mody. To również udowodnienie wszystkim, że starość nie musi wyglądać nudno i szaro. Wcale nie trzeba do tego majątku zgromadzonego na koncie. Oczywiście, jedni mogą pozwolić sobie na czerpanie radości jesienią życia, inni muszą zmagać się z tak dużymi problemami, że niewiele odnajdują przyjemności w nieubłagalnie upływającym czasie. Gdy jednak taka staruszka jak Iris potrafi przypomnieć młodej osobie takiej jak ja, że najważniejsze to nie bać się i być sobą, zawsze i wszędzie, to dla mnie staje się pewnego rodzaju wzorem. Zastanówcie się teraz, ile razy oceniliście babcię, która za bardzo wyróżniła się z tłumu? Zastanówcie się, ile razy, skwitowaliście pod nosem, że tej 70-letniej babci nie wypada mieć tak mocno umalowanych ust? A teraz odpowiedzcie sobie na pytanie, czy rzeczywiście mamy prawo odbierać takiej staruszce prawo do bycia sobą? Zaczęłam wchodzić na niepokojąco poważny temat, gdy sam dokument o Iris to rzecz niezwykle optymistyczna i barwna. Nawet, gdy staruszka wspomina o swoim złamanym biodrze, robi to z niebywałym urokiem, a przede wszystkim bez słów skargi. Po prostu, zdarzyło się. Najważniejsze, by nie dowiedział się o tym mąż, który za bardzo by się o nią martwił. Książka staruszka Przy tej okazji, chciałabym wspomnieć o pewnej premierze. Rzadko publikuję informacje na temat zapowiedzi i premier książkowych. Nie lubię zapychać bloga rzeczami, których nie sprawdzę (pomijam tu opisy wydarzeń kulturalnych). Tym razem jednak czynię wyjątek, gdyż sam projekt wydaje się być bardzo interesujący i z pewnością zasługuje na uwagę czytelnika. Rzecz dotyczy książki „Małe eksperymenty ze szczęściem”, które są pamiętnikiem ponad 80-letniego staruszka, Hendrika Groena. W książce znajdziemy zapis codzienności mieszkańca amsterdamskiego domu spokojnej starości. Przy okazji jej premiery Wydawnictwo Albatros postanowiło przygotować kampanię, w ramach której przygotowano piękne, bardzo klimatyczne zdjęcia osób, które swe lada młodości mają już dawno za sobą. A może jednak nie? Może nam się tylko wydaje? Może to właśnie wtedy człowiek odkrywa piękno życia? Na zdjęciach znaleźli się Stanisław Brudny, Irena Jun, Wiesław Kępiński i Zbigniew Rymarz. Po drugiej stronie obiektywu stanął Szymon Kobusiński. Irena Jun – Małe eksperymenty ze szczęściem – fot. Szymon Kobusiński Stanislaw Brudny – Małe eksperymenty ze szczęściem – fot. Szymon Kobusiński Wiesław Kępinski – Małe eksperymenty ze szczęściem – fot. Szymon Kobusiński Zbigniew Rymarz – Małe eksperymenty ze szczęściem – fot. Szymon Kobusiński Premiera książki „Małe eksperymenty ze szczęściem. Sekretny dziennik Hendrika Groena, lat 83 i ¼” miała miejsce kilka dni temu, 11 maja. Być może już niedługo znajdziecie jej recenzję na blogu, a tymczasem zostawiam Was z notką od wydawcy: Znamy go jedynie z kart książki. To 83-letni mieszkaniec amsterdamskiego domu spokojnej starości. W krótkich, błyskotliwych wpisach komentuje rok ze swojego życia. Już na wstępie zaznacza, że chociaż jest osobą znaną z dobrego wychowania, na stronach dziennika wcale nie zamierza być poprawny. Właśnie tu nareszcie pokaże swoje prawdziwe oblicze! I słowa dotrzymuje. Nie ma dla niego tematów tabu, pisze bez cenzury, szczerze i otwarcie. O sobie i współmieszkańcach. O codzienności staruszków – jedzeniu, rozrywkach, najmodniejszych wózkach inwalidzkich, wizytach u wypalonego zawodowo protetyka. O sprawach poważnych – niedołężności, eutanazji, śmierci, samotności. I o miłości, którą przeżywa o pięćdziesiąt lat za późno. Holenderscy dziennikarze przeprowadzili śledztwo, próbując odkryć, kto tak naprawdę jest autorem błyskotliwego dziennika. Prawdziwy mieszkaniec domu starców? A może ktoś znacznie młodszy? Sam Hendrik Groen mówi o swojej książce tylko tyle: Ani jedno zdanie nie jest kłamstwem, chociaż nie każde słowo jest prawdziwe. Ile prawdy jest w opowieściach Hendrika? Dla większość krytyków i czytelników, których zachwyciło jego poczucie humoru to sprawa drugorzędna. Groen i problemy, z jakimi boryka się w domu starców, to coś równie fantastycznego, jak męki dorastania Adriana Mole’a – pisał „Zin”. W precyzyjnych słowach autor dokonuje wiwisekcji stosunków panujących w domu opieki. Wzruszające i przezabawne zarazem – komentował „Leeuwarder Courant”. Pamiętajcie, że babcia i dziadek, którzy czekają aż ich odwiedzisz, też mieli, a może nadal mają, barwne życie. Być może zaskoczyliby Cię nie jednym wspomnieniem. Pozwól im na to!
In 1948, Apfel married the love of her life, Carl Apfel, a textile merchant (he died in 2015, a year after the release of Apfel’s self-titled documentary, Iris). Together the couple created Old World Weavers in 1950, which specialized in created historical reproductions of mostly 17th, 18th, and 19th century European patterns.
Jedna z najbardziej charyzmatycznych postaci w Nowym Jorku, najbardziej stylowa starsza pani na świecie, wyrafinowana estetka. Poznaj Iris Apfel, rocznik 1921. Byłam prawdopodobnie pierwszą kobietą w dżinsach. Brzmi szalenie, takie też było. Nosi trampki, które zresztą sama zaprojektowała. Ciemne dżinsy, bo “ma obsesję na punkcie denimu”. Trzy kilogramy bransoletek i naszyjników, jest w końcu posiadaczką najwspanialszej kolekcji biżuterii w całych Stanach Zjednoczonych. W sierpniu skończy 95 lat. Nigdy jej nie zależało, żeby wyglądać pięknie, chciała wyglądać wyjątkowo. Udało się – w 2005 r. jej wyjątkowa kolekcja ubrań i dodatków trafiła na wystawę w słynnym nowojorskim MET (Metropolitan Museum of Art), zatytułowaną znacząco “Rara Avis”, rzadki ptak. Iris Apfel trudno zakwalifikować, można by powiedzieć, że jej zawód to… profesjonalna estetka. W świecie mody i designu robiła już wszystko: była projektantką wnętrz i tkanin, bizneswoman w branży tekstylnej, stylistką, konsultantką, kolekcjonerką sztuki użytkowej z całego świata. W wieku 90 lat zaczęła wykładać na uczelni i… występować w roli modelki. Trafiła na kilka ważnych okładek, reklamowała biżuterię, ubrania Kate Spade i kultowe kosmetyki MAC. Jej życiorys mógłby posłużyć za punkt wyjścia kilkunastu scenariuszy. Legendarny dokumentalista Albert Maysles skoncentrował się na “tu i teraz”, tworząc szczery portret Apfel jako ikony współczesnego Nowego Jorku. Mayslesowi sławę przyniosły “Szare ogrody” z 1975 r., o ekscentrycznej ciotce Jackie O., i wcześniejszy hitowy dokument o Rolling Stones, “Gimme Shelter”. Reżyser nie mógł długo się cieszyć sukcesem “Iris”, swojego przedostatniego filmu. Zmarł w marcu 2015 r., na kilka miesięcy przed Carlem Apfelem. Mąż ikony stylu wspierał ją w życiu i biznesie przez 67 lat małżeństwa. Dokument o tej wyjątkowej parze podbił festiwale na całym świecie, ostatnio doczekał się polskiej premiery telewizyjnej. Nie jesteś ładna i nigdy nie będziesz ładna. Ale to nieważne, masz coś znacznie lepszego, masz styl. Iris urodziła się w Nowym Jorku jako Iris Barrel, córka szklarza i rosyjskiej Żydówki, właścicielki sklepiku z odzieżą. Matka nauczyła ją buszować na targach staroci i przywiązywać wagę do detali, ale ambitna jedynaczka sama wiedziała, co się dla niej liczy: piękno. Poszła na akademię sztuk pięknych, studiowała też historię sztuki na NYU. O początkach jej kariery w świecie mody wiemy stosunkowo mało. Wiadomo, że była asystentką ilustratora Roberta Goodmana, pracowała też w redakcji “Women’s Wear Daily”, branżowym magazynie założonym w 1910 r., wymiennie z “Vogue” nazywanym biblią mody. Pracowała też w luksusowym domu handlowym Loehmann’s i to tam po raz pierwszy usłyszała, że nie jest ładna, ale za to stylowa. Powtarzane później wielokrotnie słowa miały pochodzić od samej Friedy Loehmann, założycielki i szefowej interesu. Dla jej kariery przełomowy był 1950 r., kiedy z poślubionym 2 lata wcześniej Carlem założyła własną firmę. Old World Weavers prowadzili aż do 1992 r. Specjalnością firmy była dekoracja wnętrz i sprzedaż wyjątkowych tekstyliów. Tkaniny, pomysły i setki zdjęć przywozili z podróży po całym świecie – z Turcji, Maroko, Indii, Chin… Iris i Carl byli nierozłączni w życiu i w pracy, znajomi opisywali ich jako najcieplejszą parę, jaką znają. Niektórzy dziennikarze nawet nazywali “Iris” filmem o miłości udającym film o modzie. Sama bohaterka mówiła o mężu z charakterystycznym dla siebie dystansem – chwaliła jego chłodne poczucie humoru i mistrzowsko tłumaczyła, czemu zdecydowała się na małżeństwo: “Pomyślałam, że jest fajny, lubi się przytulać i dobrze gotuje chińszczyznę, więc nie trafi mi się nic lepszego”. Mieliśmy nie mówić o Białym Domu, są bardzo drażliwi Legendy państwa Apfel nie byłoby, gdyby nie Biały Dom. Old World Weavers zrealizowało zlecenia dla dziewięciu prezydentów USA, począwszy od Harry’ego Trumana w 1950 r. Ostatnie prace nad wnętrzami Białego Domu Apfelowie wykonali za Clintona. Obowiązywała ich klauzula poufności, ale wiele lat później Iris i jej mężowi wymknęło się kilka plotek. “Mieliśmy trochę problemów z Jackie [Kennedy]” – z rozbrajającą szczerością mówi Carl Apfel w dokumencie Mayslesa. Para pracowała też dla MET, tej samej instytucji, która kilkadziesiąt lat później uczyniła z garderoby Iris sztukę. Zlecenia dla administracji wprowadziły Iris Apfel na salony, ta miała jednak w nosie tradycyjne zasady etykiety. Na bankiecie w Białym Domu potrafiła pojawić się we francuskiej szacie liturgicznej z XIX wieku, wyszperanej na jakimś targu staroci. Zabytkowy ornat z ciężkiego aksamitu nosiła jako suknię, a swoje szaleństwo uzasadniała krótko i wdzięcznie: “Przecież w Białym Domu można zamarznąć na kość!”. Nie mam żadnych zasad, bo każdą bym złamała Spuścizna Iris Apfel to nie tylko imponująca kolekcja afrykańskich naszyjników i szat z Dalekiego Wchodu, to także zbiór uniwersalnych bon motów. Jak przystało na nowojorską Żydówkę, Apfel jest refleksyjna, wygadana, szybka w ripoście. Część jej przemyśleń ikony dotyczy oczywiście ubioru (“Modę można kupić, styl trzeba posiadać”, “Jeśli jesteś uczesana i nosisz dobre buty, wszystko ujdzie ci na sucho”), inne to spójna wizja kobiecości – niezależnej, odważnej, pewnej siebie. Iris twierdzi, że nie ubiera się, żeby jej się przyglądano, ubiera się dla siebie. Podkreśla: “Jeśli niczym się nie interesujesz, nie możesz być interesująca”. A przede wszystkim – oswaja starość. Gdyby nie wystawa o Apfel w MET z 2005 r. i jej nagłośnione medialnie 90. urodziny (2011), nie obserwowalibyśmy w świecie mody wielkiej celebracji jesieni życia. To ona utorowała drogę do powrotu 84-letniej top modelki Carmen dell’Orefice, pośrednio dzięki niej 60-latki coraz częściej reklamują bikini, a w Polsce rozchwytywaną muzą projektantów stała się aktorka po 80-tce, Helena Norowicz. Później poszło już łatwo – dom mody Celine przygotował kampanię z Joan Didion, Joni Mitchell pozowała dla Saint Laurent, na łamach “Sports Illustrated” po raz pierwszy pojawiła się babcia dwójki wnucząt. Dla Iris Apfel starość nie jest powodem do wstydu, ona nie umie być niewidzialna. “Nie widzę nic złego w zmarszczkach, są jak odznaka odwagi – mawia najbardziej stylowa staruszka Nowego Jorku. Pozdrawiam serdecznie Inne z tej kategorii:
Top 100. Top 80 Iris Apfel Quotes (2023 Update) 1. “ Never be afraid to stop traffic. ”. — Iris Apfel. Featured in: Being Yourself Quotes. 2. “ More is more and less is a bore.
Kolorowy ptak, wolna dusza, osoba z niezwykłym poczuciem estetyki – Iris Apfel jest nietuzinkową postacią, która powinna być znana wszystkim, którzy interesują się światem mody czy wzornictwa. Dzisiaj chciałabym Wam ją nieco przybliżyć. „Myślę, że lepiej być szczęśliwym niż dobrze ubranym” Iris Apfel bez wątpienia nie musi wybierać żadnej z opcji, doskonale osiąga je obie. Ta niezwykła kobieta jest wybitną projektantką wnętrz, znawczynią wzornictwa, kolekcjonerką ubrań, pasjonatką i ikoną mody, wizjonerką, która będzie obchodzić w tym roku 95 urodziny. Była odpowiedzialna za projekt wnętrz Białego Domu dla dziewięciu prezydentów USA, pracowała dla Women’s Wear Daily, zajmowała się firmą z tekstyliami i w poszukiwaniu ciekawych tkanin podróżowała po całym świecie. Przywoziła swoje ubrania i dodatki z najróżniejszych zakątków świata. W jej kolekcji znajdują się rytualne szaty plemion Afrykańskich, ubrania z kolorowych tkanin prosto z Indii czy tradycyjnie wyrabiana biżuteria z Meksyku. W 2005 roku jedno z nowojorskim muzeów Metropolitan Museum of Art zorganizowało wystawę jej ubrań i dodatków będących pokazem własnego, indywidualnego i bardzo oryginalnego stylu Iris Apfel. Iris Apfel Na czym polega fenomen stylizacji Iris Apfel? Jej zestawy są niezwykle oryginalnym połączeniem pozornie niepasujących do siebie rzeczy. Tylko ona odważyła by się na zestawienie kreacji od Diora z ubraniem kupionym na podmiejskim bazarze czy w secondhandzie, żakietu w stylu eklektycznym ze spodniami z imitacją skóry węża. Jej niezwykłe, a czasem wręcz zaskakujące stylizacje, na pierwszy rzut oka wydają się niespójne, po dłuższej chwili dostrzegamy jednak, że elementy idealnie ze sobą współgrają. Iris Apfel tworzy współczesne stylizacje w najlepszym wydaniu, ma nieprawdopodobne wyczucie stylu. Nikogo nie naśladuje, nie zwiększa większej uwagi na obecne trendy, tworzy je sama. Stylizacje Nauka dla innych Iris Apfel udowadnia, że będąc nawet w podeszłym wieku można wyglądać świetnie, czuć się młodo, a nawet zacząć karierę modelki. Pokazuje, że nie ma rzeczy niemożliwych, a jednocześnie ma przy tym ogromny dystans do siebie samej. W swoich stylizacjach dba o każdy szczegół, wszystko, co ze sobą zestawia jest precyzyjnie przemyślane, a jednocześnie pasjonatka mody zostawia pewne pole do popisu, fantazji, szaleństwa, które przychodzi jej na myśl w tej właśnie chwili. Wiele projektantów, modelek czy celebrytów mogłoby uczyć się od niej sztuki zabawy z modą. Iris Apfel jest jej niezaprzeczalną ikoną, jedną z najwyraźniejszych, a z pewnością najbardziej kolorowych.
. 302 121 478 171 112 444 206 436

iris apfel w młodości